پیرمرد دنیا دیده ای در حال حرکت به مسجد بود.
جوانی لا ابالی جلوی او را گرفت و با حالتی تمسخر آمیز گفت: حاج آقا به مسجد می روید؟
پیرمرد گفت: بله
جوان خندید و گفت: هنوز انبار خدا از نماز و روزه شماها پر نشده است؟
پیرمرد خندید . گفت: عبادت های همه بندگان نه چیزی به خداوند متعال اضافه می کند و نه چیزی از او کسر می نماید.
جوان: مگر برای خدا عبادت نمی کنید؟
پیرمرد: برای رضای خدا عبادت می کنیم، رضای خدا دراین است که انسان به کمال برسد، راه رسیدن به کمال هم عبادت است(1) بنابراین، عبادت ما، راه رسیدن ما به کمال است!
جوان اندکی اندیشید و گفت، منظورت این است که کسانی که عبادت نمی کنند خودشان را از قراردادن در راه کمال و حرکت به سوی مقصد باز می دارند؟
پیرمرد گفت: آفرین! ماشاالله هوش خوبی داری، عاقبت به خیر بشوی درست و کامل مطلب را تحویل گرفته ای!
لحن جوان کمی عوض شد و این بار محترمانه پرسید: حاج آقا! روزه چگونه ما را به کمال نزدیک می کند؟
پیرمرد لبخندی زد و گفت: پسر خوبم! مگر نمی دانی که ورزشکاران برای اینکه در میادین ورزشی در روز مسابقه پیروز شوند، تمرین های متعدد و سخت می کنند؟
جوان گفت: چرا
پیرمرد گفت: وقتی انسان یک ماه تمرین کند که از غذا و خوردنی های حلال خود هر وقت بخواهد استفاده نکند، اراده قوی پیدا می کند و می تواند بعدا از خوردنی های حرام و کارهای ناشایست هم خودداری کند. روزه تمرین برای تقویت اراده و استحکام صبر و بردباری است.(2) این کار باعث می شود روزه داران اراده قوی برای پایداری بر کارهای حق، مقابله با باطل و صبوری در عرصه مصائب، مشکلات و گناهان داشته باشند.
جوان با حالت التماس گونه ای گفت: حاج آقا من می خواستم شما را دست بیندازم اما شما با صبر و بردباری و متانت و اخلاق اسلاتمی و توضیح درست و کامل سؤوالاتم مرا هدایت کردید.(3) حالا بگویید من چگونه می توانم در راه کمال قرار بگیرم؟
پیرمرد گفت: در راه کمال هستی انشا الله، بیا در این مسیر حرکت کنیم!
جوان با ذوق و شوق گفت: چطور؟
پیرمرد اظهار داشت: بیا با هم به خانه خدا برویم، به او پناه ببریم، از او در خواست هدایت، کمک و یاری نماییم. این خانه، خانه ای است که کسی از آن محروم بیرون نمی آید بیا پسرم با هم به مسجد برویم(4)
از آن روز به بعد اهالی محل جوان را می دیدند که به جای اینکه سر کوچه وقت گذرانی کند، دنبال کار و کسبی رفته و در هنگام اذان، در صف جماعت مسجد حاضر بود:
امر ما بر زاهدان متقی
دوری از عجب است و کبر و تکروی
امر ما بر نوجوانان شریف
عفت است و دوری از فعل سخیف
امر ما، امر گذشت و خوشدلی است
هرکه غیر از این کند، از ما بری است.(5)
1-ذاریات56
2- بقره 183
3- فصلت35-34
4-ذاریات 50
5- مثنوی گل روی خدا ص 70
عباسعلی کامرانیان روزنامه کیهان
